Je bent gevierd reclameman aan het hoofd van een reclamebureau met wereldwijd acht vestigingen, jij en je reclamebureau winnen alle grote internationale reclameprijzen, je hebt klanten als Levi’s, Audi en Johnny Walker, je start een fonds om startups met disruptieve ideeën een vliegende start te geven, je wordt geridderd door de koningin van je land… Wat doe je dan? Je begint een wijngaard.
Sir John Hegarty, over wie we het hierboven even kort hebben, weet veel van succesvol worden en succesvol blijven. Deze geboren en getogen Londenaar zit al 60 jaar in de business maar vond het tijd voor een avontuur: een eigen wijngaard. HegartyChamans is het geworden en ook in de wijn blijkt de beste man hard op weg te zijn om een legende te worden. We zochten Sir John op met onze prangende vraag: Hoe doe je dit nou allemaal?
Here today, gone tomorrow
Op de vraag wat zijn plan is voor de komende 5 jaar, antwoordt hij altijd een plan te hebben voor 5 minuten. Hij gelooft in avontuur. Avontuur betekent voor hem niet dat je een enkeltje Borneo boekt en gaat paragliden van een borrelende vulkaan, maar dingen te ondernemen zonder de angst om te falen. Of: zonder succes te verwachten.
Als je bang bent om te falen of als je garantie wilt voor succes, moet je er niet aan beginnen. Het enige wat je kunt doen is er altijd een stukje van jezelf in stoppen. Dit doet wijnboer cq. reclamebons met alles. En al jaren. Hij weet uit ervaring dat je zo goed bent als je laatste werk, maar dat je daar zelf hoogstwaarschijnlijk nog steeds ‘room for improvement’ zult zien. Maar cynisme mag nooit een plaats krijgen in je systeem, aldus Sir John. Cynisme is een sluipmoordenaar. Optimisme is wat je nodig hebt om altijd weer zin te hebben in je volgende avontuur. Want wat je vandaag maakt, kan morgen volledig afgebrand worden. Van een reclamecampagne tot een oogst van je wijndruiven.
‘God is mijn compagnon en die is zeer onbetrouwbaar’
Op de vraag of wijn altijd de passie is geweest van de nuchtere Brit geeft hij resoluut antwoord: ‘ik geloof niet in een passie. Ik geloof in het avontuur.’ Hij vervolgt: ‘Op de wijngaard heb ik God als compagnon en die doet nooit wat je vraagt of hoopt. Het weer, de grond, de natuur… Je hebt er geen grip op.’ Sir John grijnst erbij. Hij vindt het heerlijk om zichzelf boer te noemen en dat hij rondom de wijngaard in midden Frankrijk niet wordt aangekeken als die waanzinnig succesvolle reclamegoeroe. De boeren om hem heen stellen hem slechts één vraag als ze hem ontmoeten: ‘hoe is je wijn?’.
De les die hierin verscholen zit is voor hem een hele grote: Je hele leven om te blijven leren, om nooit achterover te leunen en te denken dat het af is. Dat jij af bent. Dan wordt je arrogant en ook een beetje een eikel. Je verliest dan twee belangrijke zaken: je levendige zelf en het avontuur. Hij sluit af met een strakke blik, glinstering in de ogen: ‘Je bent het aan jezelf verplicht om altijd het avontuur aan te gaan. Anders wordt je een saaie zak. En dat is wel het ergste wat mensen over je kunnen zeggen.’
