Stel je hebt een vrije dag. Buiten is het serieus lekker weer, de voorjaarszon does what he does best en je telefoon gaat op niet storen. Lekker. Nu weet je dat er een fles Weissburgunder van Max Pfannebecker in je koelkast staat te lonken, die zomaar eens zou kunnen gaan zorgen voor een nóg hogere mate van relaxen. Je gaat ervoor…
Terwijl jij inschenkt kunnen wij wel gaan uitleggen dat de wijnen van Max meerdere keren in de prijzen zijn gevallen sinds hij het stokje heeft overgenomen van vader Holker en grootvader Wolfgang.
Of dat het wijngebiedje Rheinhessen een revolutie ondergaat waarbij een collectief van jonge wijnmakers (inclusief der Max) zich inzet voor het verbeteren van de kwaliteit en het imago van wijnen uit deze streek.
En hoe de eigenwijze Max zijn vader en grootvader in het begin moest overtuigen om het over een totaal andere boeg te gooien. Sinds 2007 wordt er alleen nog maar biologisch gewerkt, met lagere opbrengsten en meer handenarbeid in de wijngaard.
Oké, dat vergt tijd. En kost moeite. En een beetje geluk is ook nodig, maar uiteindelijk zorgt dit voor übergezonde druiven.
Die in de kelder worden getransformeerd tot supersaftige en karaktervolle wijnen. Zo laat Max een heel klein beetje restzoet achter in zijn Weissburgunder dat zorgt voor net even wat extra spanning en sensatie naast alle frisse en levendige tonen van limoen en appel.
Te gek samen met een heerlijk bord asperges. Of gewoon zo, in de zon.
En vroeger was misschien alles beter, maar het heden bij de Pfannebeckers is zo slecht nog niet. De hele familie woont nog steeds op de binnenplaats van de boerderij en werkt mee in het bedrijf. Inclusief opa.
En Max is pas net begonnen. Zo kunnen we je ook nog verklappen dat er prachtige elegante rode wijnen worden gemaakt op unieke ondergronden die erg in de smaak vallen bij cool climate liefhebbers wereldwijd…
Maar goed. Misschien wil je vandaag even helemaal nergens aan denken en gewoon maximaal genieten van een heerlijk glas wijn en het lekkere weer. Dat mag ook. Even. Helemaal. Niks. Lekker toch?